Geçen gün Teşvikiye’de yürürken, Galeri Işık’ta ne sergisi var diye meraklandım. Bir baktım ki bir araba, galerinin tam ortasında duruyor. Kendi kendime dedim ki yine bir sanatçı “yerleştirme” yapmış. Afişi okuyunca tahminimin doğru olduğuna anladım. Sanatçının adı “Audi”. Yerleştirmenin adı da Q3!
Gururlandım tabii… Bir Alman sanatçısının yeni yerleştirmesinin Galeri Işık’ta sergilenmesi, bir İstanbullu olarak bu sergiyi gezme şansımın olması beni farklı duygulara gark etti. Hele hele bu önemli sanatsal etkinliğe İstanbul’un köklü eğitim kurumlarından birinin ev sahipliği yapması ve bu kurumda okuyan öğrencilerin bu sergiyi gezerek sanatsal vizyonlarını geliştirecek olmaları aklıma gelince, duygularım içimden taşacak gibi oldu. Bravo Galeri Işık!
İnanır mısınız, bu fakir kütüğün sahibi olarak, çocuğum olmamasına rağmen kapıdan içeri girip potansiyel çocuğumun kaydını önceden yaptırmak istedim. Çocuğum Işıklı olsun istedim. Neden olmasın? Ön rezervasyona indirim yapan turizm acenteleri misali, doğmamış çocuğumu kayıt ettirirken indirim bile alabilirdim.
Sonra aklımdan bir film şeridi gibi Türkiye eğitim tarihinin önemli olayları geçti. İyi ki köy enstitülerini kapatmışız be kardeşim, dedim. Eğitim tarihimize yaptıkları katkılardan dolayı Allah razı olsun Evren’den Doğramacı’dan, dedim. Gözüm yaşardı. Parasız eğitimi savunan birileri galerinin önünden geçebilir diye düşünerek ağlamadım, dik durdum. Neoliberal politikaları Türkiye’de yeşerten, geliştiren ve bize “para” öncelikli bir hayat bahşeden Özal ve halefleri geçti gözümün önünden. Onlar bile, eğitim kurumlarındaki bu muazzam sanatsal gelişimi öngörmemişlerdir diye düşündüm.
Audi’nin “Q3 Beklentilerinizden Yaratıldı” sergisi, -yetmez ama- 20 Ocak’a kadar açık. Tavsiyem bu serginin kapanış tarihinin ötelenmesi…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder